تصمیم گیری چندمعیاره برای پیشبینی توان توسعه شهری wlc-ahp با استفاده از مدل منطق فازی

توسعه سریع نواحی شهری دنیا در قرن 21 مسائل زیست محیطی را به دنبال داشته است که به روشهای جدید تجزیه و تحلیل، و منابع جدید داده ها و اطلاعات نیاز دارد. برنامه ریزی اکولوژیکی همراه با تصمیم گیری چندمعیاره فرایندی است که ارزیابی زیست محیطی و اقتصادی  اجتماعی کاربری اراضی را با هدف مدیریت منابع طبیعی، حفظ اکوسیستم و حل یا کاهش برخوردهای احتمالی زیستمحیطی انجام می دهد. هدف این تحقیق، تعیین توان اکولوژیک توسعه شهری برای زون جنوبی البرز مرکزی با استفاده از مدل منطق فازی در است. این ارزیابی، پارامترهای اکولوژیک اعم از idrisi و gis محیط پارامترهای فیزیکی (شامل توپوگرافی، ارتفاع، شیب، خاک، سنگ مادر، بارندگی، دما و ...) و پارامترهای زیستی (شامل تراکم پوشش گیاهی و مناطق حفاظت شده) را که در کاربری توسعۀ شهری مؤثرند، با هم ترکیب می کند. ابتدا، کاربری اراضی شهری براساس طبقات مدل اکولوژیک حرفی ایران به انواع مناسب، نسبتاً مناسب و نامناسب طبقه بندی شد. سپس تصمیم گیری چندمعیاره جهت ارزیابی تناسب اکولوژیکی توسعه برای هر طبقه براساس ارزش و وزن فاکتورها انجام شد و نقشه تناسب طبقات با کمک الگوریتمی که فاکتورها را به روش ترکیب میکند، بسط داده شد. نتایج نشان wlc-ahp تلفیقی فازی داد که تصمیمگیری چندمعیاره همراه با مدل فازی برای ارزیابی زیستمحیطی توسعه شهری عملکرد بالایی دارد